Πάδες, το όμορφο χωριό που στέκεται κάτω από το Σμόλικα και πάνω από τον Αώο, με ένα μονοπάτι όπου διασταυρώνεται το γαλήνιο υγρό στοιχείο του ποταμού με την επιβλητική κορυφή του βουνού.γενικές πληροφορίες
Στην πλατεία των Πάδων μπορείτε να καταστρώσετε όλα σας τα σχέδια, να χαράξετε την κατάλληλη διαδρομή και να ξεκινήσετε ένα μικρό ή μεγάλο ταξίδι, ανάλογα με την όρεξη, την αντοχή και το χρόνο σας. Όποιο μονοπάτι και να ακολουθήσετε, η διαδρομή θα σας ενώσει με τη φύση όσο τίποτε άλλο.
Προτού ξεκινήσετε φροντίστε να προμηθευτείτε τρόφιμα και νερό καθώς και να ρωτήσετε τους ντόπιους σχετικά με τις καιρικές συνθήκες στη γύρω περιοχή, για να αποφύγετε τα δυσάρεστα. Η ορειβασία πρέπει να γίνεται πάντα λαμβάνοντας τα κατάλληλα μέτρα προστασίας για να είμαστε σίγουροι ότι θα απολαύσουμε την διαδρομή!
Μια εναλλακτική διαδρομή για όσους θέλουν να γλιτώσουν δρόμο και να εκμεταλλευτούν το τζιπ τους είναι αυτή που ξεκινάει από τον χωματόδρομο κοντά στον Οντά του Ανάσα. Τους καλοκαιρινούς μήνες ο δρόμος αυτός είναι αρκετά βατός μέχρι τη θέση Μουγκρίλα όπου βρίσκονται οι τελευταίες στάνες. Από εκεί θα πάτε ως τη Δρακόλιμνη με τα πόδια μέσα σε 1 ώρα και 15 λεπτά.
Υπάρχουν και μικρότερα, σηματοδοτημένα μονοπάτια γύρω από το χωριό, όπως το μονοπάτι «Κλεισούρα - Άγιοι Απόστολοι» με τα μοναδικά βρύα, την καταπληκτική θέα προς την κοιλάδα του Αώου και την οροσειρά της Γκαμήλας (30 λεπτά), καθώς και το μονοπάτι προς τον Αώο από το ξωκλήσι της Παναγίας (1 ώρα και 15 λεπτά) που δίνουν τη δυνατότητα σε ορειβατικές ομάδες να κάνουν διαδρομές μικρότερης διάρκειας, αλλά απερίγραπτης ομορφιάς!
Ακολουθούν αναλυτικές οδηγίες για την ανάβαση από τις Πάδες ως το Σμόλικα, κατατοπιστικός χάρτης με τα σημεία που αναφέρονται στις οδηγίες, υποδείγματα της σήμανσης και φωτογραφίες που θα σας δείξουν ορισμένα από τα μυστικά του βουνού. Τα υπόλοιπα θα τα ανακαλύψετε μόνοι σας.
έναρξη διαδρομής- Εκκίνηση από την πλατεία του χωριού (1.144μ.) σημείο Α1 στο χάρτη, σε χαρακτηριστικό καλντερίμι πίσω από το σχολείο, ακολουθώντας τη σήμανση. Αφήνουμε δεξιά την πέτρινη βρύση (Μπάλα), συνεχίζουμε ακολουθώντας το δρόμο και τον αφήνουμε για πρώτη φορά πριν από το γεφυράκι, ακολουθώντας το αριστερό ανηφορικό μονοπάτι δίπλα στη δεξαμενή.
- Βγαίνουμε στο χωματόδρομο της Δρακόλιμνης (1.170μ.) σημείο Α2 και συνεχίζουμε Βόρεια μέχρι να ξαναβρούμε το μονοπάτι (1.213μ.) στο σημείο B1. Συνεχίζουμε ανηφορικά μέσα στο πευκόδασος περνώντας από το χαρακτηριστικό φρεάτιο με τους εξωτερικούς σωλήνες ύδρευσης και ξαναβγαίνουμε στο δρόμο (1.256μ.) σημείο B2.
- Ακολουθούμε το δρόμο μέχρι το σημείο Γ1 (1.275μ.) όπου ξαναμπαίνουμε στο ανηφορικό μονοπάτι με βράχους και πεύκα, περνάμε από το ξύλινο εικονοστάσι του Αγίου Κωνσταντίνου και μόλις φτάσουμε σε σιάδι, όπου υπάρχει και φρεάτιο, συναντάμε πινακίδα στο σημείο Γ2. Η πινακίδα σε στέλνει δεξιά στο μονοπάτι μέσω της σάρας για να συντομεύσεις κατά 15 περίπου λεπτά τη διαδρομή σου, ενώ αριστερά σε οδηγεί στο πρώτο λιβάδι, το «Πάντε ελ’ Έξαρχο» στα 1.500μ. σημείο Γ3. Από το σημείο αυτό ακολουθείς το δρόμο μέχρι το σημείο Γ4, όπου συναντάς το άλλο μονοπάτι της σάρας.
- Συνεχίζουμε στο δρόμο βλέποντας δεξιά μας το πανέμορφο λιβάδι του «Πάντε ελ Μπιζιάνο» και μετά την αριστερή στροφή του δρόμου ξαναμπαίνουμε σε ανηφορικό μονοπάτι στο σημείο Δ1 (1.575μ.). Στα πρώτα μέτρα τρέχει ένα ρυάκι και μετά από αυτό φτάνουμε σε ένα μικρό πλάτωμα με καταπληκτική θέα στην Γκαμήλα, το οποίο αφήνουμε πίσω μας μετά από μικρή στάση για φωτογραφία. Συνεχίζουμε μέχρις ότου να ξαναβγούμε στο δρόμο, στο σημείο Δ2 (1.770μ.), στη θέση βρύση Οικονόμου, όπου υπάρχει νερό πηγής από δύο σωλήνες.
- Δρόμο-δρόμο, φτάνουμε μέχρι το σημείο Ε1 (1.793μ.) όπου ξαναμπαίνουμε στο μονοπάτι μέχρι το σημείο Ε2 (1.823μ.).
- Βγαίνουμε στο δρόμο και συνεχίζουμε μέχρι το σημείο Ζ1 (1.839μ.) όπου ξαναμπαίνουμε στο μονοπάτι, μέχρι το σημείο Ζ2 (1.870μ.) στη θέση Βάλια Μάρε, της ράχης Μουγκρίλα, όπου υπάρχει και σιάδι με ένα καμένο ρόμπολο.
- Από εκεί παίρνουμε για τελευταία φορά τον κακής βατότητας δρόμο μέχρι το σημείο Η1 (1.906μ.) κοντά σε θερινές κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις απ’ όπου μπαίνουμε οριστικά στο μονοπάτι της Δρακόλιμνης και του Σμόλικα. Η διαδρομή μας περνάει πλέον ανάμεσα από ρόμπολα, τα πανέμορφα αυτά δέντρα λευκής πεύκης που χρησιμοποιούνται μεταξύ όλων των άλλων για να φτιαχτούν βαρέλια κρασιού, που χάρη στη ρετσίνι του ξύλου τους θεωρούνται τα πλέον κατάλληλα για τη διατήρηση του.
- Τα ξερά ρόμπολα, γερασμένα ή χτυπημένα από κεραυνούς πολλές φορές μετατρέπονται σε φυσικά γλυπτά και προκαλούν τον θαυμασμό μας όταν τα συναντάμε.
- Το μονοπάτι καταλήγει σε αυχένα, στο σημείο Η2 (2.051μ.) με υπέροχη θέα στη Γκαμήλα αλλά και στη Νεμέρτσικα. Εκεί ακριβώς το μονοπάτι ενώνεται με το άλλο που έρχεται από τη Μουγκουρίδα και το καταφύγιο του Παλιοσελλίου. Έπειτα συνεχίζουν μαζί από ένα αρχικά πολύ ανηφορικό μονοπάτι μέχρι τα 2.129μ. και στη συνέχεια από το επίπεδο μονοπάτι της ράχης, αφού περάσει δεξιά από χαρακτηριστικά μαύρα βράχια, τα οποία το χειμώνα όταν το χιόνι της πλαγιάς είναι παγωμένο τα περνάμε από πάνω και καταλήγει στη Δρακόλιμνη (2.154μ.).
Παρατηρώντας τα ρηχά νερά στις όχθες της λίμνης εύκολα εντοπίζουμε τους τρίτωνες (Triturus alpestris), ενδιαφέροντα ουροδελή αμφίβια. Τα ζώα αυτά έχουν μήκος γύρω στα 10-12 εκ., κολυμπούν με εξαιρετική ευκολία και μπορούν να έρπουν και εκτός νερού. Ανήκουν στο υποείδος T. alpestris veluchiensis Wolterstorff, που όπως φαίνεται, υπάρχει μόνο στην Ελλάδα (ενδημικό υποείδος), δεδομένου ότι στην υπόλοιπη χερσόνησο του Αίμου (Βαλκάνια) και στην Ευρώπη υπάρχει άλλο υποείδος, το T. alpestris alpestris (Laurenti). Η σύλληψή τους είναι αρκετά εύκολη, για να παρατηρήσει κανείς το εντυπωσιακό πορτοκαλέρυθρο χρώμα στο κάτω μέρους του σώματός του και την δρακόμορφη όψη τους, ιδιαίτερα όταν στην προσπάθειά τους να διαφύγουν ανοίγουν τα σαγόνια τους. Τα ζώα αυτά τρέφονται κυρίως με μικρά ασπόνδυλα μέσα και έξω από το νερό. Θεωρούνται ωφέλιμα για τον άνθρωπο (τρέφονται και με προνύμφες κουνουπιών και άλλων αιμομυζητικών εντόμων) και πρέπει να προστατεύονται παρόλο που δεν απειλούνται υπό εξαφάνιση.
- Από τη Δρακόλιμνη μέχρι και την κορυφή του Σμόλικα, θέλουμε περίπου 1 ώρα και 15 λεπτά με μέτριο βάδισμα. Υπάρχει επαρκής σήμανση σε κολωνάκια. Το τελικό αυτό κομμάτι της Διαδρομής τους χειμερινούς μήνες συνήθως έχει παγωμένο χιόνι και απαιτεί χειμερινό εξοπλισμό με κραμπόν και πιολέ. Το μονοπάτι «Πάδες-Δρακόλιμνη» παλαιότερα αναφερόταν στους χάρτες σαν Ο3 γι’ αυτό και οι υπάρχουσες παλιές πινακίδες σήμανσης. Η ευχαρίστηση που νιώθει κανείς πατώντας στην κορυφή του δεύτερου ψηλότερου βουνού της Ελλάδας αυξάνεται όταν η ατμόσφαιρα είναι καθαρή και στον ορίζοντα διακρίνεται ακόμη και ο Όλυμπος. Η θέα στη γύρω περιοχή είναι μοναδική και θα χρειαστεί να σταθείτε πολλή ώρα εκεί για να την απολαύσετε.
Κατεβάστε τον χάρτη σε αρχείο .pdf