Η εξήγηση του ονόματος έχει ως εξής:

     1. αρχ. Ελλ. «πάδος» (= δένδρο εκ των φηγίδων, π.χ. δρύς, οξιά) και μσν Λατ. padus (= πεύκο) >  Βλαχ./Ρουμ. padure (= δάσος).

Οπότε, Πάδες (= δένδρα - πεύκα), ερμηνεία αποδεκτή, λόγω της δασοκάλυψης του ευρύτερου χώρου, αλλά και ιδιαίτερα ταιριαχτή με την ομοιόσημη εξήγηση της ονομασίας Σμόλικας (= πευκώνας, πιτυώνας) του ομώνυμου βουνού, το οποίο υπέρκειται του χωριού.

     2. παλ. Σλ. padati (= πέφτω) και padina (= υδατόπτωση) | Βουλγ. padam (= πέφτω, πίπτω) και pad (= υδατόπτωση) | Σερβ. pad (= καταρράκτης, πτώση, ανάβρυση).

Από αυτά προκύπτει ότι Πάδες (= πτώσεις, γκρεμοί – υδατοπτώσεις - αναβρύσεις), εξήγηση που ενισχύεται και από τον πληθυντικό της ονομασίας. Οι παραπάνω ερμηνείες επαληθεύονται από τα πραγματολογικά στοιχεία του χώρου, π.χ. ο υπερκείμενος του οικισμού βραχώδης κρημνός «Πέτρινη γριά», ο οποίος είναι το τοπόσημο του χωριού και αποτελεί το αξιοθέατό του, ή ο μικρός καταρράκτης πιο πάνω από τη θέση «Ντάλτα». Τούτη η εξήγηση προτείνεται και στο (5) της βιβλιογραφίας.

     3. Δεν μπορεί να γίνει δεκτή ερμηνεία από το Βλαχ. pade (= ίσιωμα, επίπεδος και ομαλός τόπος, πεδίον, κοινώς σιάδι) < Λατ. pando (= πετάννυμι, εκτείνω, απλώνω, ανοίγω), γιατί κάτι τέτοιο δεν ισχύει για τον τόπο που είναι κτισμένο το χωριό. Το αντίθετο, μάλιστα, συμβαίνει. Η εξήγηση αυτή προτείνεται και στο (25) της βιβλιογραφίας, από ένα τοπικό «πάδη» (= επιφάνεια επίπεδη/ομαλή στη μέση κατωφέρειας), σχετιζόμενο είτε με το σλάβικο θέμα της παρ. 2, είτε με το ανωτέρω Βλαχ. pade.

Τέλος, η διασύνδεση του ποταμού «Πάδου» της Β. Ιταλίας με το όνομα του χωριού, σε συνάρτηση με το βλαχόφωνο των κατοίκων, δεν στέκει ιστορικά. Πρέπει να θεωρηθεί λεκτική σύμπτωση, άσχετη με το χωριό.

Η εξήγηση του οικωνυμίου των Πάδων προέρχεται από το υπό έκδοση βιβλίο "ΤΟΠΩΝΥΜΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΩΝΥΜΙΑ ΤΩΝ ΜΑΣΤΟΡΟΧΩΡΙΩΝ ΤΗΣ ΚΟΝΙΤΣΑΣ". Δείγμα σχετικό υπάρχει στην ιστοσελίδα www.drosopigi.org στην επιλογή "Τοπωνυμίες". Συγγραφέας: Θωμάς Β. Ζιώγας. Μαστοροχωρίτης (εκ Δροσοπηγής)