Πρωτοχρονιά

Σημαντικό γεγονός των ημερών τις Πρωτοχρονιάς ήταν το φτιάξιμο της Βασιλόπιτας. Την παραμονή οι γυναίκες του χωριού ετοίμαζαν μία πίτα (πρασόπιτα ή τυρόπιτα). Μέσα σ’ ένα κυκλικό ταψί τοποθετούσαν διάφορα σύμβολα, όπως ένα σταυρό από δύο κομμάτια ξύλου κρανιάς (για την υγεία), ένα σταυρό από καλάμι ή καλαμπόκι (για τα χωράφια), ένα σταυρό από κλήμα (για τα αμπέλια). Έβαζαν επίσης τη βέρα τους, που συμβόλιζε το σπίτι και τέλος τοποθετούσαν το φλουρί και ένα στρογγυλό μικρό στεφάνι από κλαδάκι κρανιάς που συμβόλιζε τα ζώα -κουτάρλου (μαντρί, στάβλος)-.

Ξημερώματα Πρωτοχρονιάς τα παιδιά κόβανε ένα κλαδί από ανθισμένη κρανιά και πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι λέγοντας τα κάλαντα. Τελειώνοντας τα κάλαντα χτυπούσαν απαλά το κεφάλι του νοικοκύρη με το κλαδί κρανιάς λέγοντάς του «σουνουτόσου κα κόρνου» (γερός σαν τη κρανιά). Τα κορίτσια πήγαιναν πολύ πρωί στη βρύση του κάθε μαχαλά, έπαιρναν το αμίλητο νερό και η καθεμιά έκανε κατόπιν ένα σταυρό με βούτυρο πάνω στη βρύση.

Ημεγάλη γιορτή επέβαλε τις βραδινές επισκέψεις σε όσους γιόρταζαν. Οι χωρικοί ξεκινούσαν από τον πάνω μαχαλά και κατέληγαν στον κάτω ή και αντίστροφα. Το τραπέζι αυτού που γιόρταζε ήταν στρωμένο όλη μέρα και ο οικοδεσπότης κερνούσε στους επισκέπτες γλυκό του κουταλιού. Μετά την εκκλησία ο παπάς περνούσε από τα σπίτια όσον είχαν την γιορτή τους και σήκωνε το «ύψωμα», ενώ κατόπιν το μοίραζε στην οικογένεια.